แสงไฟส่องบนทางค่อยๆดับหายไป
ความมืดมิดเข้ามาล้อมกรอบไว้
มองทางไหนก็ดูเงียบงัน
น้ำตาดั่งหยาดฝนร่วงลงในหัวใจ
มันเหน็บหนาวมากเกินต้านทานไหว
ต่อจากนี้ต้องทำเช่นไร
ที่สุดเรื่องเราที่เคยได้ฝัน
มันสวยงามได้เพียงแค่ไม่นาน
ก็ฉันเป็นแค่คนเมื่อวาน
ที่หมดเวลาแล้ว
ก็รู้ว่าเธอไม่รักแต่ไม่อาจหักห้ามใจ
ก็ฉันยังไปไม่ไหวก็ใจยังอยู่ตรงนี้
อยากจะขอมุมนึงเพียงแค่ที่พักในใจ
ไม่นานก็คงพร้อมจะไป
ไม่มาเจออีกเลย
ขอเพียงต่อเวลารวบรวมเศษหัวใจ
แค่มีสักเรี่ยวแรงให้เคลื่อนไหว
อีกไม่ช้าก็คงต้องไป
ที่สุดเรื่องเราที่เคยได้ฝัน
มันสวยงามได้เพียงแค่ไม่นาน
ก็ฉันเป็นแค่คนเมื่อวาน
ที่หมดเวลาแล้ว
ก็รู้ว่าเธอไม่รักแต่ไม่อาจหักห้ามใจ
ก็ฉันยังไปไม่ไหวก็ใจยังอยู่ตรงนี้
แค่อยากจะขอมุมนึงเพียงแค่ที่พักในใจ
ไม่นานก็คงพร้อมจะไป
ไม่มาเจออีกเลย
ฉันแค่รบกวนเธอไม่นาน
เพราะรู้เธอไม่ต้องการฉันแล้ว
ก็รู้ว่าเธอไม่รักแต่ไม่อาจหักห้ามใจ
ก็ฉันยังไปไม่ไหวก็ใจยังอยู่ตรงนี้
แค่อยากจะขอมุมนึงเพียงแค่ที่พักในใจ
ไม่นานก็คงพร้อมจะไป
ไม่ต้องเจอกันอีกแล้ว
