สิ่งหนึ่งที่ทำให้ใครต่อใครเดินใจลอย
ก็คือการเฝ้าคอย คิดถึงใครบางคน
ไม่มองหน้าใครได้แต่คอยมองนาฬิกา
มองมือถือมานานละ ท่าทางก็ดูร้อนรน
ก็ไม่มีข้อความตอบมา จะอะไรก็ไม่อะไร
ปล่อยให้คนนั่งรอ มันก็น้อยใจ
ก็ไม่อยากคิดถึงนะ ถ้ามันไม่จำเป็นจะไม่ทำ
กินลำไยก็นึกว่าลองกอง ดูอาการเหมือนคนสมองไม่ค่อยจะดี
งานการต้องทำนะ ฉันจะมีสมาธิได้ยังไง ถ้ามันต้องมาห่วงคิดถึงใคร
ที่มาเห็นข้อความแต่เงียบไป…จริงมะ
มึนงง ทั้งหลงหลง ลืมลืม ได้ทั้งวัน หยิบเอายาสระผมมาสีฟัน
มีอะไรอีกเยอะ อย่ารู้ดีกว่า
งานการต้องทำนะ ฉันจะมีสมาธิได้ยังไง ถ้ามันต้องมาห่วงคิดถึงใคร
ที่มาเห็นข้อความแต่เงียบไป… ช่วยเข้าใจสักที
ต่อไปต้องลอง ให้เธอได้คอยเหมือนเหมือนฉัน
ถ้าเธอยังรักกัน จะเหมือนกันหรือเปล่า
จะลองเงียบดูเมื่อตอนที่เธอเป็นคนรอ
ก็คงแย่พอกันเนาะ ถ้าเธอยังเป็นคนเก่า
ก็ไม่มีข้อความตอบมา จะอะไรก็ไม่อะไร
ปล่อยให้คนนั่งรอ มันก็น้อยใจ
ก็ไม่อยากคิดถึงนะ ถ้ามันไม่จำเป็นจะไม่ทำ
กินลำไยก็นึกว่าลองกอง ดูอาการเหมือนคนสมองไม่ค่อยจะดี
งานการต้องทำนะ ฉันจะมีสมาธิได้ยังไง ถ้ามันต้องมาห่วงคิดถึงใคร
ที่มาเห็นข้อความแต่เงียบไป… จริงมะ
มึนงง ทั้งหลงหลงลืมลืมได้ทั้งวัน หยิบเอายาสระผมมาสีฟัน
มีอะไรอีกเยอะอย่ารู้ดีกว่า
งานการต้องทำนะ ฉันจะมีสมาธิได้ยังไง ถ้ามันต้องมาห่วงคิดถึงใคร
ที่มาเห็นข้อความแต่เงียบไป… ช่วยเข้าใจสักที
