ตั้งแต่วันนั้น ที่เราได้รู้จักกัน
จนมาวันนี้ มันกลายเป็นความผูกพัน
เธอจะสุข ทุกข์ใจยังไง ไม่ทิ้งเธอ
ฉันก็ไม่รู้ ว่าไปรู้สึกตอนไหน
รู้แค่วันนี้ ให้คิดเหมือนเดิมไม่ไหว
ฉันห้ามใจ ไม่รักไม่ได้ จริง ๆ
* บางทีก็มีน้อยใจ ทำไมเราเป็นแค่เพื่อนกัน
** เธออาจจะลืมไป ใครที่อยู่ข้างเธอ
ทั้งที่ฉันใกล้เธอมากกว่าใคร
ได้อยู่ทุกช่วงเวลา แต่ไม่เคยจะได้อยู่ในหัวใจ
คำว่ารักมันยังไกลเท่าเดิม
ฉันก็ไม่รู้ ว่าควรรู้สึกแบบไหน
ถ้าบอกว่ารัก เธอจะเหมือนเดิมอยู่ไหม
เพราะฉันเอง เหมือนเดิมไม่ได้ จริง ๆ
(*,**)
ต้องทนสายตาของเธอไว้ ต้องทนเมื่อได้สัมผัสเธอ
แต่ทนเท่าไรหัวใจยังเผลอคิดเกิน อยู่ทุกที
(**)