จากใจที่หมดหวัง กับความรักที่เคยมี
จากคนที่ไม่ดี ไม่มีค่าน่าสนใจ
แต่เธอเข้ามา ทำให้รู้ว่าความรักแท้นั้นมีอยู่จริง มันดีสักเท่าไร
แค่ได้มองรอยยิ้มนั้น ได้อยู่ด้วยกัน
แม้จะไกลแค่ไหนขอแค่ได้เจอ
เสียงหัวเราะนั้น ที่เธอบอกว่าเพราะฉันไม่เหมือนใคร
ฉันจะทำยังไงถ้าไม่มีเธอ
เธอคือท่วงทำนองที่อ่อนหวาน
เธอคือสายลมพัดยามอ่อนล้า
เธอคือกาแฟในตอนเช้า
ยิ่งนานวันยิ่งฉันต้องมีเธอเพิ่มเติมมากกว่า
เธอคือไฟที่ให้ไออุ่นฉันในคืนที่หนาวเย็น
คือคนเดียวที่อยากจะได้เห็นเมื่อฉันลืมตา
ไม่เคยพอกับการได้มีเธอมาใช้ชีวิตด้วยกัน
เธอคือดวงตะวัน ที่โลกฉันหมุนรอบเธอ
ห้ามใจไม่ให้เจอ ไม่รู้ว่าต้องทำไง
เป็นคาเฟอีนที่ฉัน ต้องการเมื่อยามเหนื่อยล้า
เธอคือความหวาน ที่ดีต่อหัวใจ
แค่ได้มองรอยยิ้มนั้น ได้อยู่ด้วยกัน
แม้จะไกลแค่ไหนขอแค่ได้เจอ
เสียงหัวเราะนั้น ที่เธอบอกว่าเพราะฉันไม่เหมือนใคร
ฉันจะทำยังไงถ้าไม่มีเธอ
เธอคือท่วงทำนองที่อ่อนหวาน
เธอคือสายลมพัดยามอ่อนล้า
เธอคือกาแฟในตอนเช้า
ยิ่งนานวันยิ่งฉันต้องมีเธอเพิ่มเติมมากกว่า
เธอคือไฟที่ให้ไออุ่นฉันในคืนที่หนาวเย็น
คือคนเดียวที่อยากจะได้เห็นเมื่อฉันลืมตา
ไม่เคยพอกับการได้มีเธอมาใช้ชีวิตด้วยกัน
เธอคือท่วงทำนองที่อ่อนหวาน
เธอคือสายลมพัดยามอ่อนล้า
เธอคือกาแฟในตอนเช้า
ยิ่งนานวันยิ่งฉันต้องมีเธอเพิ่มเติมมากกว่า
เธอคือไฟที่ให้ไออุ่นฉันในคืนที่หนาวเย็น
คือคนเดียวที่อยากจะได้เห็นเมื่อฉันลืมตา
ไม่เคยพอกับการได้มีเธอมาใช้ชีวิตด้วยกัน
เธอคือท่วงทำนองที่อ่อนหวาน
เธอคือสายลมพัดยามอ่อนล้า
เธอคือกาแฟในตอนเช้า
ยิ่งนานวันยิ่งฉันต้องมีเธอเพิ่มเติมมากกว่า
เธอคือไฟที่ให้ไออุ่นฉันในคืนที่หนาวเย็น
คือคนเดียวที่อยากจะได้เห็นเมื่อฉันลืมตา
ไม่เคยพอกับการได้มีเธอมาใช้ชีวิต
ไม่เคยพอกับการได้มีเธอมาใช้ชีวิต ด้วยกัน
