ทบทวนความคิดวันที่ชีวิตต้องไม่เหลือใคร
เจ็บปวดเกินไปกับเรื่องร้ายร้ายที่ใจต้องพบเจอ
กลบเกลื่อนเอาไว้ข้างในรอยยิ้ม
แท้ที่จริงน้ำตาล้นเอ่อ
เหมือนว่าใจมันพังทลายไม่มีชิ้นดี
เมื่อโลกโหดร้ายจนไม่อยากฝืนเพื่อตื่นขึ้นมา
ไม่อยากลืมตาไม่อยากรับรู้ถึงความเจ็บนี้
ต้องเดินต่อไปด้วยแรงที่เหลือแม้ว่าทรมานเต็มที
รู้แค่เพียงหัวใจดวงนี้มันยังเต้นอยู่
ความรักเคยดีต่อหัวใจเคยนำทางให้ก้าวเดิน
กลับต้องเผชิญกับความเจ็บช้ำดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ
กัดฟันยอมรับความจริงในสิ่งที่ต้องเป็นไป
สุดท้ายก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
ประคองความหวังไปเท่าที่ยังมีแรงหายใจ
บอกตัวเองไว้มันอาจจะร้ายไปมากกว่านี้
จะต้องผ่านคืนที่มันเหน็บหนาว
ไร้แสงดาวในยามราตรี
ใจริบหรี่ยังรอพรุ่งนี้ให้เดินทางมา
ความรักเคยดีต่อหัวใจเคยนำทางให้ก้าวเดิน
กลับต้องเผชิญกับความเจ็บช้ำดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ
กัดฟันยอมรับความจริงในสิ่งที่ต้องเป็นไป
สุดท้ายก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
ความรักเคยดีต่อหัวใจเคยนำทางให้ก้าวเดิน
กลับต้องเผชิญกับความเจ็บช้ำดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ
กัดฟันยอมรับความจริงในสิ่งที่ต้องเป็นไป
สุดท้ายก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
ก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
ก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
