ใจนึงก็อยากอยู่ต่อ แต่ว่าอีกใจก็ท้อเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าเราจะเดินหน้าต่อไปได้สักเท่าไร
ใจนึงก็อยากจะพอ อีกใจนึงขอจะอยู่ต่อไป
ทั้งรักทั้งเหนื่อยสุดใจ ต้องเลือกแบบไหนช่วยบอกฉันที
VERSE 1
แล้วฉันต้องเลือกแบบไหนอันนี้ช่วยตอบฉันที
ที่ฉันพูดมา นี่ไม่ได้แปลว่าฉันดี
ดีร้ายหลากหลายมุมเนี่ยเราทุกคนนั้นมี
ทั้งที่ฉันก็เข้าใจแต่ช่วยเอาคนมาย้ำที
หรืออาจจะเป็นเพราะเหนื่อย จึงทำให้ฉันนั้นสับสน
ความสุขที่เคยมีทำไมวันนี้กลับล่องกลับหน
มีเพียงน้ำตา ที่ตกมาไหลอย่างกับฝน
หลายครั้งที่คิดจะเลิก แต่หลายครั้งก็คิดจะทน
เราที่เก็บทุกรายละเอียด แล้วเอามาเบียดข้างในสมอง
แต่ความรู้สึกยังเก็บเงียบ พับไว้เพียบไม่ตอบสนอง
มันคงสะสม จึงเป็นเหตุผลที่เศร้าที่หมอง
ถ้าหากวันนี้เราเลิกกัน เธอคงเป็นดั่งคุณครูที่สอน
(*)
VERSE 2
ถ้าหากว่าเรายังไปต่อนี่มันจะเรียกว่าฝืนมั้ย
เหมือนกับของที่พังแล้ว แต่ว่าเรายังฝืนใช้
หรือว่าจริง ๆ มันจบไปแล้ว แต่ว่าเราเองยังขืนไว้
ฉันยังหาคำตอบไม่ได้ ไม่ว่าจะผ่านกี่คืนไป
ทำไมเหมือนไกลมาก ทั้ง ๆ ที่อยู่ข้างกัน
คุยกันวันละคำ ทั้ง ๆ ที่เคยคุยข้ามวัน
ดูมันสูงขึ้นเรื่อย ๆ กำแพงที่เธอสร้างมัน
พอมีอะไรมาคั่นกลาง เราจึงอยู่ตรงข้ามกัน
ฉันยังอยากจะไปต่อ แต่มันก็ท้อเต็มที
วิ่งตามเธอจนทรุดนั่งทำทรงเอ็มวี
ทั้งรักทั้งเหนื่อย อาการมันน่าเซ็งดี
ปีนี้แม่งปีอะไร เจอเรื่องแย่ ๆ มาเต็มปี
TACHAYA
ใจนึงอยากพัก แต่มันยังรักอยู่
ใจนึงอยากสู้ แต่กูก็เหนื่อยใจ
ทรมานแต่น้ำตามันรินลึกอยู่สุดใจ
จะพัก จะรัก จะมา จะไป ต้องทำอย่างไรช่วยบอกที
เหมือนจะหยุด แล้วสะดุด ไร้ใครฉุด ลุกขึ้นจับ
เอื้อมมือคว้า เธอไม่รับ หลอกสลับว่ามีใจ
จะวิ่งตาม แต่ความจริง ปลายทางไม่มีเส้นชัย
แล้วทางที่ถูก มันอยู่ตรงไหน สุดใจจะคิดในวิธี
(*)
(*)
