เดินทางไกลเท่าไร ก็ยืนที่เก่า
ฉันนั่งมองดาวที่ลอยเกลื่อนฟ้า
แม้จะมีดาวอยู่สักกี่ล้าน
ไม่เห็นดาวใด ทำให้สนใจ
เห็นแค่ดาวดวงเดียวแค่นั้น
แม้มันจะนานที่เราจากลา
แม้จะได้เจอใครๆผ่านมา
ไม่เห็นมีใคร ทำให้สนใจ
คิดถึงเธอคนเดียวแค่นั้น
เหมือนว่าโลกของฉันยังมีแค่เรา
เหมือนว่าฉันไม่คิดจะลืมเรื่องเก่า
เหมือนพอไม่มีเธอก็มีแค่ความเหงา
ไม่เคยจะเริ่มใหม่
เดินทางไกลเท่าไร ก็ยืนที่เก่า
ใจมันไม่เคยลืมภาพเรา
ฉันยังทำได้เพียงมองที่ดาวดวงเดิม
คิดถึงวันดี ๆ ที่มีกับเธอคนเดิม
ลองเปิดใจเท่าไร ก็เป็นอย่างเก่า
พยายามเท่าไรก็เสียเปล่า
เพราะว่าฉันยังรอรอแค่ดาวดวงเดิม
และไม่เคยต้องการ ให้ใครแทนที่เธอ
ก็ไม่เคยเข้าใจ ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่
ไม่เคยมีใครที่จะเข้ามาเป็นความทรงจำใหม่ ๆ
แม้ว่ามันจะเจ็บ ฉันก็เลือกจะเจ็บ เพราะฉันเลือกจะเก็บเธอไว้
