ฮะโอ ฮ่ะโอ ฮะโอ ฮ่ะโอ
สิให้ไปยินดีอิหยัง กำลังสิตายมึงฮู้บ่
บ่ได้สนมื้อสันวันดี ไผสิมีแฮงกะส่างเถาะ
บ่ไปเหยียบ ตามระเบียบเสร็จเขาจนได้
ญาติผู้ใหญ่คือสิหน้าบาน ปานกระด้ง
กะฮักสิตาย แต่สุดท้ายยังหลุดโค้ง
มันอยู่บ่ได้ อยากอายเขา…โอ…
น้ำตาตก ลงโจก จักโบก มันจังสิพอ
พอสิฆ่า คนจั่งมึง ให้ตายไปจากใจ
เคียดให้คัก ๆ เบิดเหล้าจักว่าจักไห
กะยังบ่ไป ยังบ่ตาย ไปจากใจจักเทื่อ…โอ… โอ้ย…
มาเหมื่อย แท้เบื่อสิคิดฮอด
เฮ็ดได้แต่กอดเสาเถียง แนมไปกองเฟียง
กะเห็นแต่หน้าขาว ๆ เมากะเมาพอตาย
ยังเห็นแต่ภาพเก่า ๆ กูคิดฮอดเขา โอ…โอ้ย..
มันเจ็บพอปานสิใจขาด พัดไปกับสายลมส่า
ลิ่วหลุดไปคือว่าว ที่เอาคืนบ่ได้
ห่ายเหล้าเข้าปาก สะมั๊กจนน้ำตาไหล
ฮ้องเอิ้นใส่เสียง
มาเด้อ..ขวัญเอย..โอ… (มาเด้อขวัญเอย)
