ฟ้าหรือฝน
ลมจะเท มาเพียงใด
ไม่เจ็บเท่าไร ใช่ไหมฟ้า
ไม่ทันข้ามวัน
หมดแรงฟ้าเมื่อไรพลัน
ลมฝนคงผ่านเลยไป
คนสิคน ลวงล่อคนสิเจ็บกว่า
ไม่แบ่งเวลา ดั่งเหมือนฟ้า
ไม่พูด ไม่จา
เบื่อหน้า ลืมได้ทันที
เจอะคนใจร้าย ใจดำ
ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม
ตากฟ้าตากฝน ยังชื่นฉ่ำ
กว่าเจอะหน้าเธอ คนลืมคำ
จะจำ เอาไว้กับใจ
ว่าใจ เธอร้ายกว่าใคร
ฟ้าหรือฝน
ลมจะเท มาเพียงใด
ไม่เจ็บเท่าไร ใช่ไหมฟ้า
ไม่ทันข้ามวัน
หมดแรงฟ้าเมื่อไรพลัน
ลมฝนคงผ่านเลยไป
คนสิคน ลวงล่อคนสิเจ็บกว่า
ไม่แบ่งเวลา ดั่งเหมือนฟ้า
ไม่พูด ไม่จา
เบื่อหน้า ลืมได้ทันที
เจอะคนใจร้าย ใจดำ
ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม
ตากฟ้าตากฝน ยังชื่นฉ่ำ
กว่าเจอะหน้าเธอ คนลืมคำ
ได้โปรดเถิดฟ้า ปรานี
ข้าเจ็บคราวนี้ ไม่มีดี
ถูกคนใจร้าย ย่ำยี
เจ็บปวดเหลือที่ ช่วยข้าที
ข้าวอน ให้ลมกับฟ้า
จงพา ให้ฝนตกมา
ให้หยาดฝน ลบคราบน้ำตา
