Golden Hour

ทุกเช้าที่ตื่นมาไม่ใช่เพราะนาฬิกา
แต่เพราะมีใครสักคนโทรมาปลุกให้ฉันนั้นตื่น
และในทุก ๆ คืน ไม่เคยต้องฝันร้าย
เพราะมีคนบอกฝันดี

ทุกครั้งอ่อนล้า มีคนซับน้ำตา
ไม่เคยต้องเหงาแม้สักเวลา
มีคนที่เข้าใจ จับมือฉันเดินไป
เพราะมีเธอคนนี้

วันนี้และคืนที่สวยงาม เพียงแค่มันได้เลยผ่าน
เหลือเพียงความทรงจำ ที่หล่อเลี้ยงฉันไปวัน ๆ

แค่ได้คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น
แค่ได้รู้ว่าฉันได้เคยมีวันที่ดีเท่าไร
รักเธอดีเท่าไร ฉันโชคดีแค่ไหนได้พบเธอ
เพราะรักเธอของฉันได้ผ่านไปแล้ว
และไม่มีเรื่องใดจะดีเหมือนเดิม
แล้วเธอล่ะ คิดถึงกันหรือเปล่า

ได้รู้เวลาตอนนั้นที่ผ่านไป
ทุก ๆ เรื่องราว มีค่ามากเท่าไร
ยังคงยิ้มยังหัวเราะและยังร้องไห้ เมื่อได้คิดถึง

วันนี้และคืนที่สวยงาม เพียงแค่มันได้เลยผ่าน
เหลือเพียงความทรงจำ ที่หล่อเลี้ยงฉันไปวัน ๆ

แค่ได้คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น
แค่ได้รู้ว่าฉันได้เคยมีวันที่ดีเท่าไร
รักเธอดีเท่าไร ฉันโชคดีแค่ไหนได้พบเธอ
เพราะรักเธอของฉันได้ผ่านไปแล้ว
และไม่มีเรื่องใดจะดีเหมือนเดิม
แล้วเธอล่ะ คิดถึงกันหรือเปล่า

คงไม่มีปาฏิหาริย์ จะพาฉันไปเริ่มใหม่
ไม่อยากจะอธิฐานให้เวลาได้ย้อนไป
แต่ยังจะภาวนาให้เธอกลับมาจะได้ไหม

แค่ได้คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น
แค่ได้รู้ว่าฉันได้เคยมีวันที่ดีเท่าไร รักเธอดีเท่าไร
ฉันโชคดีแค่ไหนได้พบเธอ
เพราะรักเธอของฉันได้ผ่านไปแล้ว
และไม่มีเรื่องใดจะดีเหมือนดีเหมือนเดิม

มันยังมีบางครั้งที่อยากถาม
เธอไม่อยู่ตรงนี้ให้ได้ถาม
แล้วเธอล่ะ คิดถึงกันหรือเปล่า